TRUST
Konstrukcja trustu nie występuje w prawie polskim i budzi największe kontrowersje wśród osób, które zamieszkując na terytorium Polski są beneficjentami trustu założonego przez obywatela USA.
Trust zgodnie z obowiązującym w USA prawem jest samodzielnie funkcjonującą instytucją prawną i jest właścicielem majątku. Trust jako odrębny twór prawny powstaje poprzez podpisanie tzw. „Declaration of Trust”.
Declaration of trust można umownie porównać do umowy spółki lub statutu spółki. Aby trust mógł istnieć musi zostać powołany Trustee, który zarządza majątkiem zgromadzonym w Truscie oraz beneficjent czyli osoba ( podmiot), która w przyszłości stanie się właścicielem składników majątku ulokowanego w Truscie.
Osoba zakładająca trust przekazuje na jego rzecz składniki majątku, które chce w nim ulokować i rozporządzić na wypadek śmierci. Istotnym jest fakt, iż prawo do majątku zgromadzonego w truście beneficjenci nabywaj wyłącznie z chwila śmierci założyciela trustu. Przejście praw na beneficjenta przy zastosowaniu takiej konstrukcji prawnej nie wymaga postępowania sądowego – spadkowego. Uproszczona jest znacznie procedura przeniesienia majątku spadkowego na beneficjenta, ale koszt utworzenia trust jest znacznie wyższy od kosztu sporządzenia testamentu. Nie ma prawnej przeszkody, aby beneficjentami trustu byli obywatele Polscy.
DZIEDZICZENIE KONTA IRA LUB 401(k)
W odróżnieniu od spadków przekazywanych poprzez trust lub testament, konta IRA lub 401(k) dziedziczone są w inny sposób, niestety często niekorzystny podatkowo dla beneficjenta. Konto IRA lub konta 401(k) to konta – fundusze emerytalne. Osoba będąca jego właścicielem, która chce wskazać beneficjenta takich oszczędności na wypadek swojej śmierci, wskazuje go w dokumentach odpowiedniego banku, funduszu powierniczego czy domu maklerskiego, który obsługuje dane konto emerytalne.
Bardzo istotny jest fakt, iż konta IRA nie można zapisać w testamencie, ani nie można w testamencie zmienić jego beneficjenta. Zmiana taka będzie zawsze bezwzględnie nieważna.
W wypadku odziedziczenia konta IRA beneficjent wypłacając jednorazowo całą zdeponowaną tam kwotę będzie zmuszony do zapłaty wysokiego podatku dochodowego (wypłata doliczana jest do dochodu beneficjenta) lub w wypadku obcokrajowców potrącany jest podatek w wysokości 30% od zgromadzonych tam środków w momencie ich wypłaty. Wskazywanie obywateli Polski jako beneficjentów kont emerytalnych często wiąże się dla nich z utarta znacznej ilości środków znajdujących się na kotach emerytalnych ze względu na bardzo wysokie podatki.
Przykład: Jan Kowalski posiada na swoim koncie IRA środki w wysokości 100 tysięcy USD. Wskazał w swojej dokumentacji konta IRA jako beneficjenta w 50% swojego syna, mieszkającego na stałe w Polsce oraz swojego przyjaciela z dzieciństwa zamieszkałego także na stałe w Polsce także w 50% . Po śmierci Jana – jego syn wystąpił o nadanie mu numeru ITIN i doprowadził do wypłaty należnych mu środków. Wypłacona mu jednak wyłącznie kwotę 35 000 USD. w Polsce Pan Tomasz zgłosił darowiznę do US i nie musiał płacić dodatkowego podatku, ponieważ znajdował się w tzw. zerowej grupie podatkowej. Jednak kwota jaką zapisał mu ojciec została pomniejszona o 15 000 USD podatku w USA.
Inaczej przedstawia się sytuacja przyjaciela Pana Jana , który zapłacił 15 000 USD podatku w Stanach Zjednoczonych, a w Polsce jako osoba niespokrewniona z Panem Janem musiał następnie zapłacić kolejne 20% podatku od otrzymanych środków. W konsekwencji z kwoty 50 000 USD przyjaciel Pana Jana otrzymał niewiele ponad 20 000 USD.
Przykład ten wyraźnie obrazuje, iż wskazywanie jako beneficjentów konta IRA osób, które nie maja obywatelstwa lub prawa stałego pobytu w USA jest dla spadkobierców „nieopłacalne”, gdyż znakomita większość zgromadzonych tam środków zostaje przekazana na cele podatkowe, a w konsekwencji nie trafia do beneficjentów.
Właściciele kont emerytalnych mogą wyznaczyć jednocześnie kilku beneficjentów uprawnionych do dziedziczenia środków z ich konta i wskazać procent, w którym każdy z nich będzie dziedziczył. Od stycznia 2003 roku dzięki wprowadzeniu nowych przepisów podatkowych możliwe jest rozdzielenie konta IRA dla poszczególnych beneficjentów. Rozwiązanie takie pozwala każdemu beneficjentowi osobno podejmować decyzje co do sposobu zarządzania swoim środkami tam zgromadzonymi.
